enkele sfeerbeelden van het binnenland

Onze negen dagen binnenland kan ik samenvatten in één woord = FANTASTISCH !!!
Ik heb mijn hart helemaal verloren aan de binnenlanden van Suriname.

Donderdagmorgen zijn we met de bus vertrokken richting Stone Island en Brownsberg, genoemd naar John Brown, die aan het einde van de 19de eeuw in het gebied actief was als goudzoeker. Hier kwamen we het ongerepte regenwoud tegen. De berg is een restant van een halfmaanvormig bauxietplateau en steekt met zijn 500 meter hoogte boven het omliggende regenwoud uit. We hebben een bezoek gebracht aan twee watervallen die de berg doorsnijden. Na een overnachting op Stonde Island hebben we onze toch verder gezet.

Vier uurtjes op een tropische warme bus kwamen we aan in Atjoni aan de Suriname rivier. We hebben onze tocht verder gezet met een boottocht van drie uur die ons bracht langs de verschillende boslandcreoolse dorpen die aan de rivier lagen.
Na drie uur was onze bestemming voor de komende dagen in zicht 'het eiland Apiapaati', waar we warm werden ontvangen door Papada, vrouw en kinderen. Dit hooggelegen eiland gaf ons een prachtig uitzicht, ideaal om me 's avonds te verdiepen in een boek of gezellig te kletsen. De nacht brachten we door in hutjes terwijl we konden genieten van het woelende geruis van de stroomversnelling, de tjilpende vogels tegen de ochtend, kwakende kikkers. Kortom alles vormde een sluitend geheel voor een volkomen rust.

We hebben niet alleen rust gehad hoor, er was ook tijd voor avontuur.
10 minuutjes varen van het eiland troffen we de Tapawatervallen aan, deze watervallen leggen de nadruk op de samenvloeiing van de Gran en de Pikin Rio. Hier hebben we onze boot moeten over slepen en hebben even de tijd gemaakt voor een gratis watermassage.

Daarnaast hebben we een wandeltocht richting de kleine Ananasberg gedaan. Jaja de naam verraadt het al, je kon er mini ananassen aantreffen.

Er was ook tijd om het campeerplezier op te snuiven. Jammer maar helaas liet het weer het niet toe om zelf onze kampen te bouwen. We hebben de nacht doorgebracht in hutten. Desalniettemin was er spanning in overvloed!!!

Ik kan blijven vertellen hoor... voor de spannende verhalen laat ik jullie nog even in spanning afwachten!!!

Iets wat ik met jullie wilde delen...

Onlangs las ik in een boek het gedicht 'de eekhoorn en de mier' van Toon Tellegen.
Ik vond het op dit moment zo toepasselijk dat ik het met jullie wil delen...

Op een ochtend klopte de mier al vroeg op de deur van de eekhoorn.
'Gezellig,' zei de eekhoorn.
'Maar daar kom ik niet voor,' zei de mier.
'Maar je hebt toch wel zin in wat stroop?'
'Nou ja... een klein beetje dan.'
Met zijn mond vol stroop vertelde de mier waarvoor hij gekomen was.
'We moeten elkaar een tijdje niet zien,' zei hij.
'Waarom niet?' vroeg de eekhoorn verbaasd. Hij vond het juist heel gezellig als de mier zomaar langskwam. Hij had zijn mond vol pap en keek de mier met grote ogen aan.
'Om erachter te komen of we elkaar zullen missen,' zei de mier.
'Missen?'
'Missen. Je weet toch wel wat dat is?'
'Nee,' zei de eekhoorn.
'Missen is iets wat je voelt als iets er niet is.'
'Wat voel je dan?'
'Ja, daar gaat het nou om.'
'Dan zullen we elkaar dus missen,' zei de eekhoorn verdrietig.
'Nee,' zei de mier, 'want we kunnen elkaar ook vergeten.'
'Vergeten! Jou?!' riep de eekhoorn.
'Nou,' zei de mier. 'Schreeuw maar niet zo hard.'
De eekhoorn legde zijn hoofd in zijn handen.
'Ik zal jou nooit vergeten,' zei hij zacht.

het kinderboekenfestival

Op dinsdag 23 maart, zijn we met onze klas naar het kinderboekenfestival geweest.
Het kinderboekenfestival is in 1999 gestart als het hoogtepunt van de verschillende leesbevorderingsprojecten die de Stichting Projekten Christelijk Onderwijs Suriname uitvoerde op scholen. Sinds dat jaar is het festival een jaarlijks terugkerend evenement en wat voor een.
Het algemeen doel van leesbevordering is het 'positief beïnvloeden van de sociaal-emotionele en de taalontwikkeling van het jonge kind in Suriname'
Hier is het projectdoel van het Kinderboekenfestival uit voortgekomen: 'Kinderen in Suriname ervaren lezen als een plezierige activiteit'

Het thema van dit jaar was 'communicatie' met als bijhorende slogan 'neem de tijd, kom bij elkaar, maak goed gebruik van woord en gebaar'

Als je het plein op kwam, was de sfeer onmiddellijk bepaald. Leuk ingerichte kraampjes, lampjes en sfeerverlichting,... De creatieve activiteiten van een massa enthousiaste mensen maakte het geheel alleen maar af!!!

laatste les

Na een hele week hard te werken, stond ons hoekenwerk eindelijk op punt!
Hoekenwerk op onze stageschool is iets totaal nieuw, kinderen en leerkrachten zijn het niet gewoon, dus de uitdaging was nog zo groot.
Vrijdag is en blijft altijd de laatste dag van de week voor iedereen en dat merkte je ook wel aan sommige kinderen.
Maar zowel de lkr als de lln waren laaiend enthousiast over ons werk en over het hoekenwerk als werkvorm zelf. Desondanks dat de kinderen dit systeem niet gewoon zijn, verliep alles heel vlot. Ik hoop dat we via deze les de microbe hebben overgegeven om ook zo te werk te gaan en de kinderen al spelend te laten leren.
Dit was tevens ook onze laatste les op de Polanenschool. Daarom hadden we nog een geschenkje voor de klas… een cd met daarop alle foto’s die we gemaakt hebben gedurende onze stage.
Het was echt fijn stage te lopen op deze school. Het waren twee totaal verschillende klassen met twee stuk voor stuk fijne en aanstekelijke leerkrachten. Echt leerrijk!
Ik zal het nog missen! Maar nu is het toch wel tijd om even het binnenland te verkennen en nog even van het land te genieten. Dat is nu eenmaal een onderdeel die hoort bij een buitenlandse stage… Mij hoor je niet klagen
Dikke zoen X

Zalig weekend in Galibi

Eerst en vooral... Ik heb maar 1 foto van een schildpad, je mag er namelijk geen foto's nemen met flits en aangezien het 'pikke' donker was, was het heel moeilijk dit vast te leggen.

Dit weekend heb ik opnieuw een heel nieuw stukje Suriname gezien en wat voor één...

Met een groepje van vier zijn we zaterdag ochtend richting Albina vertrokken. Een rit van vijf uur die af en toe onderbroken werd om iets te eten of om iets te bezichtigen.
Moengo voorbij, omstreeks 13 uur kwamen we aan in Albina, daar hebben we al onze bagage overgeladen in een boot en hebben we ons schrap gezet om gedurende een uur te varen op zee richting Galibi, wat enkel bereikbaar is via de boot. Dat uur was véél te snel om, een lekker zeewind, af en toe wat water over je heel. Echt genieten!

Aangekomen op Galibi zijn we onze hut gaan opzoeken en hebben onze hangmatten opgehangen, waarin we die nacht ook zalig hebben geslapen. We verbleven in een indianendorp. Het was echt leuk om die hutten te zien, hoe de mensen er leven, ...
en hebben een bezoekje gebracht aan de zoo. Zonder dat je het beseft sta je er midden in en springen de aapje je rond de oren.

Met een goed gevulde maag, zijn we omstreeks 20uur (in de 'pikke' donker) de boot opnieuw ingestapt en naar een stand gevaren waar we de schildpadden gingen bekijken. Het is echt een raar gevoel zo 's nachts op zee zitten, je ziet niets, alleen de fantastische sterrenhemel waar de grote beer zich zichtbaar maakte. Op het strand aangekomen moesten we echt stil zijn en zo weinig mogelijk met de zaklamp schijnen, want schildpadden nemen het licht waar en kan ze tegenhouden aan land te komen en hun eieren in zee te leggen (en er geen nieuwe schildpadden uitkomen). We hebben de lederschildpad gezien, een gigantisch beest van bijna 2m lang en de soepschildpad.
Als we aankwamen waren de eieren reeds gelegd en waren ze hun nest aan het camoufleren. Tot zo lang wij erbij bleven staan, bleef ze camoufleren. De ligging van de eieren (80 tot 100) in het nest (1 m diep)zal het geslacht bepalen, onderaan mannetjes en bovenaan de vrouwtjes. Het duurt ongeveer 90 dagen vooraleer deze uitkomen en dan is het gewoon de survival of the fittest, diegene die niet mee kan of die niet sterk genoeg is het nest uit te komen, blijft achter.
Het feit dat we maar met 4 waren, maakte dit hele gebeuren nog intenser, het is echt iets onvergetelijk, maar toch wel een dubbel gevoel. Want ik denk dat er veel schildpadden verstoord worden door veel toeristen en dat is wel jammer.

Zondag vroeg uit de veren want ik wou de zonsopgang zien en die was echt fantastisch. Af en toe kreeg ik bezoek van enkele inwoners die zich kwamen verfrissen in de zee.
Na een frisse duik in de zee heb ik me volledig los gelaten op de souvenirs. Het is altijd fijn iets af te geven, waaraan je een verhaal kan koppelen.

Deze uitstap is echt een aanrader voor iedereen die Suriname bezoekt!

Dikke zoen X

vrijdag - interview

Dag vriendjes,

Bij deze mijn verslagje van vrijdag... Iets later, maar het is er.
Vrijdag hebben we in het tweede leerjaar een lesje 'handenarbeid' (beeld) gegeven rond het thema Pasen. Samen met hen hebben we een paashaas gemaakt, een soort trekpop. Donderdag hadden we de klas al helemaal in de Paas sfeer gebracht en de kinderen vonden het echt super! Alles verliep heel goed, stap voor stap en de resultaten waren er. De hazen waren heel verschillend, van heel kleurrijk naar sober en van zeer fijn en nauwkeurig tot hevig. Het is opvallend dat je in zulke werkjes een stukje van de persoonlijkheid van het kind kan waarnemen.

In het vijfde leerjaar hebben we een jeugdjournaal gemaakt. We hebben van de kinderen een interview afgenomen dat ook zal gebruikt worden voor onze film. Dit alles hadden we wat ingekleed binnen het thema dat aansluit bij hun belevingswereld 'het jeugdjournaal'. De lln kregen vragen van hoe ze het hebben ervaren dat er stagiaires waren, wat ze leuk vonden, wat ze hebben geleerd, wat ze van België weten,...
Het was voor ons ook heel fijn al de antwoorden van de kinderen te horen.

Tussen de bedrijven door werd er van ons ook een interview afgenomen. Dit zal later op internet te vinden zijn. Het is voornamelijk bedoeld voor VVOB en tevens ook om buitenlandse stage te promoten.

Het was een zware, maar fijne dag. Tijd dus een zalig weekend in te gaan!

Dikke zoen X

Het weekend

Het was een evenwichtig weekend... Zaterdag hebben we de hele dag op de fiets gezeten. We hebben een bezoekje gebracht aan Peperpot binnen het district Commewijne. Om daar te geraken hebben we de brug moeten oversteken en we hebben er wel 20 min over gewandeld. Het uitzicht bovenop de brug was fenomenaal.
Peperpot ligt op de rechteroever van de rivier Suriname, en is een van de oudste plantages uit de Surinaamse geschiedenis. Je kan er heel veel vogels spotten en ook apen, maar het laatste hebben we niet gezien. Er is ook een oude koffieplantage en een oude loods, fabriek, slavenhuisje, een kampong... wat heel uniek was om te zien. Ik heb opnieuw een heel ander stukje Suriname gezien. Moe, maar voldaan zijn we in bed gekropen en gelukkig hadden we zondag nog om uit te rusten op het strand van White Beach in Domburg.
Witte stranden horen eigenlijk niet bij Suriname, maar toen iemand in 2004 een zandstrand liet aanleggen langs de Surinamerivier bleek het een groot succes. Binnen een aantal jaar is White Beach uitgeroeid tot een populaire toeristenbestemming in Suriname. Ik vond het leuk er eens geweest te zijn, maar White Beach heeft in ieder geval mijn hart niet gestolen... Ik hou meer van de bescheiden en ongerepte natuur, dat is pas echt Suriname!

tot schrijfs X
Het was een gezellige dag om de week mee af te sluiten!!!

joepie stage

Joepie, mijn missie is opnieuw geslaagd!!! *lachende gezichten in de klas*
In het tweede leerjaar hebben we een lesje taal gegeven over voorzetsels en werkwoorden. Het verliep heel moeizaam... Het was blijkbaar voor iedereen vrijdag :-) Desondanks was het een heel leuke les die af en toe onderbroken werd door een bewegingstussendoortje. De lkr zag dat het goed was!

In het vijfde leerjaar hebben we een lesje aardrijkskunde gegeven over de grondstoffen van het Caraïbische gebied. Onze les werd bijgewoond door twee mensen van school-tv die ons werk kwamen filmen. Deze film zal gebruikt worden voor VVOB als aanvulling bij de scholenbanden. Het is ook een heel leuke herinnering aan onze stage. Volgende week worden er ook interviews afgenomen van de leerkrachten, van ons en van de kinderen, hoe zij en wij de hele stage hebben ervaren.

We hebben nog heel wat werk voor de boeg en dat maakt het als maar meer uitdagend!

Zoen

De kangoeroe school

Vandaag hebben we een bezoekje gebracht aan de Kangoeroe school (privé school). Onze begeleidster Lilianne haar man is er schoolleider. We hebben tegelijk ook onze les van België nog eens mogen presenteren in het vierde leerjaar. Het was een hele uitdaging, een les te geven voor een klas die je helemaal niet kent, maar de kinderen waren zo enthousiast dat het een plezier was! De kinderen hebben mij ook heel wat bijgeleerd over Suriname!
We hebben ook kennis gemaakt met andere stagiaires die er mooi werk leveren. Een aantal hebben een mediatheek opgestart en hebben daarbij van alle boeken het AVI-niveau bepaald (en het zijn er heel wat) en hebben een uitleensysteem ontwikkeld. Een andere heeft zich volledig toegespitst op het muzikale, ze heeft via de boot massa's muziekinstrumenten laten overkomen en is er nu actief mee bezig. De vooruitzichten die ze nog in petto heeft zijn echt top! Ja ja het zijn allemaal Belgen, toeval of niet ;-) ...

Rob (de schoolleider) heeft ons kort de geschiedenis verteld van de school en ik moet zeggen dat ze op korte tijd al heel wat bereikt hebben! Er zijn nog heel wat projecten die uitgewerkt moeten worden en die zijn stuk voor stuk fantastisch. Als ik even een voorbeeld mag geven... Er gaat een kleuterpad aangelegd worden (een gang waar de kleuter door moeten om naar de klas te gaan) dit zal volledig in het teken staan van het regenwoud in Suriname. Er komen muurschilderingen, tropische planten, enkele zuilen met informatie over de fauna en flora van het regenwoud, boxen die tegen alle weersomstandigheden kunnen waaruit regenwoud geluiden zullen klinken... Noem maar op, echt top!

Tot slot hebben we ook voor het eerst de vlaggenparade meegemaakt. Het was een kippenvel moment! Alle kinderen van de school stonden op de speelplaats en zongen het Surinaams volkslied terwijl de Surinaamse vlag werd opgehesen.

POST

Mijn overlevingspakket van het thuisfront!!!
*SMULLEN*

weekend train de trainers

Dit weekend hebben we een training bijgewoond over hoe je trainingen kan verzorgen (opdrachten geven, feedback geven, evalueren, omgaan met weerstand,...). Het was heel praktisch gericht en dat verhoogde de betrokkenheid wel. Op zich heb ik niets van ervaring omtrent een training geven, maar ik heb er heel wat kunnen uithalen om te gebruiken in de klas. Het waren twee zware dagen, vooral zaterdag zijn we van 9u tot 22u productief aan het werk geweest. De omgeving waar de training plaats vond was Colakreek. De naam is echt wel gebaseerd op het 'bruine' drankje, want de rivier heeft net dezelfde kleur. Daar de rivier door het bos loopt en de afgevallen bladeren zorgen voor deze bruine kleur.
Moe en voldaan zijn we zondag om 20u aangekomen aan Progress!

opnieuw voor de klas

Joepie, ik heb vandaag opnieuw mogen ondervinden voor wat ik het doe, mijn stage. Naast het feit dat ik het voor mezelf doe, doe ik het voor een groot deel voor de leerlingen hier. Vandaag hebben we opnieuw een paar lessen mogen geven in het tweede en vijfde leerjaar. Het was echt super fijn! In het tweede leerjaar hebben we een lesje taal gegeven over de lidwoorden (niet makkelijk). Aan de hand van een spel hebben we de leerstof overgebracht en de leerlingen waren er helemaal weg van! We hebben niets anders gezien dan lachende gezichten. Dat gaf me zo een goed gevoel! Ik had ook het gevoel dat de organisatie veel beter verliep dan vorige week en dat hier goede afspraken zijn aan vooraf gegaan. Als afsluiter hebben we hen een liedje aangeleerd 'ik heb de zon zien zakken in de zee'. Al zingend hebben ze dan ook de school verlaten... In het vijfde leerjaar hebben we een les over België gegeven. Dit was een van onze opdrachten van onze hogeschool. Aan de hand van een powerpoint vol me vragen en weetjes hebben we hen enkele dingen bijgebracht over België. De weetgierigheid van deze klas is echt wel een positief punt en geeft je zoveel mogelijkheden. We hebben tijdens deze les heel wat werkvormen uitgeprobeerd en ik moet zeggen, ze zijn goed gelukt!
Er staan ons nog drie lessen te wachten want nadien volgt de paasvakantie. Volgende week richten we ons voornamelijk op bewegingstussendoortjes, de week daarop zouden we een interview afnemen van onze mentor (de lkr waarbij we onze stage doen) we zouden haar vragen willen stellen over wat ze juist heeft bijgeleerd, wat ze kan gebruiken van onze materialen,... Dit zal voor ons ook een leuke manier zijn om alles vast te leggen en het is tevens ook een leuk aandenken. De laatste les wordt een afsluiter maar ook een hele uitdaging, we zullen een hoekenwerk uitproberen en hopelijk op die manier er de lkr ook warm voor maken.
Naast onze stage op school zijn we hier op kantoor ook nog materialen en theoretische achtergronden aan het uitwerken over activerende werkvormen. Deze zullen gebruikt worden op de trainingen in november (waar wij helaas niet bij zullen zijn) over activerende didactiek.

Wij zijn goe bezig ;-)

Dikke zoen

enkele sfeerbeelden van het weekend

Wat een weekend

Helaas moet ik selecteren uit mijn foto's... en spijtig genoeg kan je geen geuren meegeven aan foto's via internet, want die waren talrijk aanwezig dit weekend.

Vrijdag rond 15u zouden we vertrekken richting Nickerie, om daar een Zouk (dit is een soort dans) weekend door te brengen, samen met onze salsa-groep. Maar we hadden het moeten weten, op z'n Surinaams zijn we met een uurtje vertraging toch vertrokken. In een overvolle bus, vol bagage en enthousiaste mensen gingen we een rit van 5 uur tegemoet. De temperatuur van 30°C kregen we er gratis bij :-s...
Het was al laat toen we aankwamen en werden onmiddellijk verwend met een lekker BBQ, nadien hebben we ons bedje opgezocht in een ruim guesthouse, want de volgende dag stond er ons heel wat te wachten. Zaterdag stonden we om 9uur al paraat om de workshops die verspreid waren over de hele dag te volgen. We konden proeven van salsa, zouk, zoemba,... en nog veel meer. Een frisse duik in het zwembad was welkom!
's avonds zijn we eerst een hapje gaan eten, even verfrissen en om 21uur begonnen de optredens van verschillende dansstijlen, gegeven door professionele dansers. Man, man,... die konden er wat van en ik moet nog véél leren!!! Ik was net zo fier dat ik geslaagd was voor mijn test 'basis salsa':-)... De avond werd afgesloten door een sfeervol dansfeest!
Zondag kwam de bus ons opnieuw halen en je raadt het al... opnieuw op z'n Surinaams een uurtje te laat. Maar ik heb de tijd ervoor goed benut en ik ben de zeedijk eens gaan opzoeken. Even had ik het idee weer in België te zijn... echt wel knap!! Het was een fijn Zouk-weekend, ik heb veel bijgeleerd over dans. Ik vond het wel wat jammer dat ik niet meer heb kunnen zien van de natuur, want Nickerie is echt wel een heel ander stukje Suriname!
Omstreeks 16 uur zijn we aangekomen in Paramaribo, snel naar huis, douchen en klaar staan om te vertrekken naar het toneel. De theatergroep 'on stage' bracht een stuk van Shakespeare 'Midzomernachtsdroom'. Ik had een luchtig, amateuristisch stuk verwacht, maar was ik blij verrast. Jonge, jonge, die konden er wat van... Die mensen hebben het acteren zo in hun bloed dat ze er niet eens moeite voor hoeven te doen. Echt knap werk! Nadien vlug in bed, want morgen stond weer een nieuwe dag voor de boeg

Maandag was het 1 maart, Nationale feestdag van de Hindoes 'Phagwa'... Dit kleurrijke feest is het lentefeest en wordt de overwinning van het goede op het kwade gevierd. Het holifeest kenmerkt zich door zang, dans en natuurlijk het strooien van gekleurd poeder, parfum of gekleurd water. Dit staat symbool van de in bloei staande natuur, het nieuwe leven en de energie van het lenteseizoen.
(spijtig dat ik jullie geen geurtjes kan opsturen bij de foto's, je kan het vergelijk met de de geur die je hebt als je van de janettenstoet komt ;-)
Om 8 uur 's morgens is Loes, een collega van op het werk, ons komen afhalen. We hebben samen met haar gekookt en nu weet ik hoeveel werk een roti wel niet is!!! Het was super om te zien met hoeveel liefde ze kookte. Met een gevulde maag kwam haar dochter ons afhalen om samen met haar vrienden en familie af te schuimen en het feest verder te vieren. En gevierd dat hebben we zeker gedaan! Onze witte T-shirt is nu niet meer te herkennen, maar die hangt nu te drogen en die zal ik meenemen als aandenken aan deze toch wel heel speciale dag!!!

Dikke zoenen X

rustig weekend

Dit weekend, rustig weekend. Want mijn aller beste maatje heeft zijn laatste kaarsje uitgeblazen. De wandelingen met je waren één van de dingen die ik hier het hardst mis. Maar ben er zeker van dat je nu in betere oorden vertoeft!

Ik denk dat ik mijn weekend goed heb kunnen gebruiken om het een plaatsje te kunnen geven en ik kan mezelf troosten bij de gedachte dat ik nog een dikke knuffel heb gekregen voor mijn vertrek en een lieve blik via de webcam.

Zal je enorm missen! Dikke zoen en tot aan de maan...

opnieuw voor de klas

Eindelijk nog eens voor de klas (2de leerjaar en 5de leerjaar). Ik was wel wat zenuwachtig, vooral omdat ik de beginsituatie van de kinderen nog niet zo goed ken en moeilijk kan inschatten en omdat we een werkvorm zouden uitproberen die zowel de lk als de lln niet gewoon zijn. Ik heb een lesje rekenen gegeven. Normaal gezien is een les hier niet echt opgebouwd uit fasen, de lln komen binnen en noteren de oefening die aan bord staan in hun schrift en lossen deze individueel op.
Nu ben ik begonnen met een rekenverhaal en via dat verhaal ben ik tot een aantal sommen gekomen, op een speelse manier. Vervolgens hebben de lln hun oefeningen gemaakt en wie klaar was kreeg een rekenslang of een andere actieve werkvorm. Ik merkte onmiddellijk dat de klas wat drukker was en dat ze het nog niet zo gewoon zijn om deze werkvormen te hanteren. Daarom zijn we ook met een 'veilige' werkvorm begonnen. De lln die sneller klaar waren kregen nu ook oefeningen waardoor ze bezig bleven, daar waar ze anders zitten te niksen. De lk zullen we wel nog moeten overtuigen, ze vond het allemaal zeer leuk, maar heeft zelf niet actief meegedaan. Dat zal uiteindelijk wel de bedoeling zijn! Misschien kan ik haar overtuigen via de lln zelf. Argumenten aanhalen waarom de lln het leuker vinden en zo de overstap maken. Ze vond ook dat we er veel geld hadden ingestoken (wat ik echt wel begrijp, het kost veel geld en elke cent is van belang) maar beter 1 keer goed maken dan elk jaar opnieuw te moeten doen.
Vijfde leerjaar was echt super! Een klas vol kinderen die elk wat te vertellen hebben. Samen met hen hebben we een affiche ontworpen om huisvuilbranden tegen te gaan. Ik stond versteld van de creatieve geesten, gebruik van humor en de echte tekentalenten, dingen die de lln, ook bij ons, veel te weinig mogen en kunnen tonen. Onze les werd ook even onderbroken door een presentatie van een aantal kinderen en hun eigen talenten. Dit project gaat uit van het boekenfestival, waarbij de nadruk ligt op het aspect 'communicatie'. Ik heb kunnen genieten van twee Surinaamse meiden die een sterk verhaal naar voor brachten en een hippe rap-band van jongens die het feest deden los barsten. Echt knap werk! Dit zullen ze dit weekend presenteren als vertegenwoordigers van de Polanenschool.

Dikke zoen X

Weekend vol weetjes

Hoi allemaal,

Heb zonet een paar filmpjes op de redactie bekeken van Carnaval... MMMM, moet zeggen als ik het zo zie mis ik het toch wel een beetje. Maar hier is het zooooveeel warmer!

Vanmorgen kwam er ook een mevrouw op kantoor die vroeg of we naar Klaaskreek geweest waren. Daar hebben we idd Nieuwjaar gevierd bij de Marrons. Ik ben blijkbaar op televisie geweest, wss in volle feeststemming :-)

Het was een rustig weekend. Vrijdag op de salsa-les was het heel leuk. Er waren wat meer mannelijk dansers en konden dus wat meer partner-dans doen. Nadien gezellig wat cocktails gaan drinken. Wat moet een mens nog meer hebben?

Het weekend is eigenlijk heel warm geweest... Daarom hebben we zaterdag een dagje doorgebracht aan het zwembad. HEERLIJK! en zondag zijn we naar Paramaribo Zoo geweest en naar shopping center. De zoo, ja... Het is toch niets voor mij... Dieren in veel te kleine kooien, volop aan het ijsberen... Op een uurtje waren we rond en mss maar best ook. Al bij al ben ik wel blij het eens gezien te hebben.
Onze avond hebben we doorgebracht in het overdekte shoppingcenter en hoe kan het ook anders... Heb me dan ook iets gekocht. De avond heb ik afgesloten met een lekker smootie met banaan, papaja, coco en rum!! Lekker, lekker!

Voor des rest heb ik dit weekend zowat mijn weetjes tot nog toe verzameld...
- Wij blanken worden Bakra genoemd.
- als je bij iemand om bezoek gaat thuis wordt er verwacht dat je je schoenen uit doet. 'je neemt het kwaad van de straat mee binnen'.
- het is onhygiënisch om op tafel of een bureau te zitten.
- 'iets lekker' = smeergeld
- onnavolgbare passen voor-, zij-, en achterwaarts die dragers van een kist met een overleden creool maken, moeten de geest van de overledene zodanig in de war brengen dat hij niet de weg terug naar huis kan vinden.
- weerstand van veel mensen in het binnenland om te worden gefotografeerd. Door het maken van een afbeelding zou hun ziel worden afgenomen.
- Marrons vinden menstruerende vrouwen onrein. In Marrondorpen staat een aparte hut voor vrouwen die ongesteld zijn.
- De Swastika, hakenkruis, is een heilig symbool uit het hindoeïsme. Je ziet het in tempels, maar ook op gevels van huizen en winkels.
- 1 maart 2010: Hindoestaans Nieuwjaar. Holi Phagwa wordt gevierd. Tevens wordt de overwinning van het goede op het kwade gevierd en geldt het ook als nieuwjaarsfeest. Men wenst elkaar 'Subh Holi' en gooit gekleurd poeder en parfum naar elkaar.
- In Suriname worden kinderen strenger opgevoed. Grote mond en ondeugend gedrag wordt niet op prijs gesteld. Kinderen horen te luisteren!
- Rijst met kip is het typische eten in Suriname. Elke bevolkingsgroep bewaart culinaire tradities.
- Hindoestaans: roti, Bara (gefrituurde koek van bonen), als men vraagt of er peper op je eten moet, mag er ervan op aan dat het hete, vers gesneden, rode peper.
- Javaans: bami, nasi, baka bana (gebakken bananen), telo (gefrituurde cassave met zoute vis), saoto soep (bouillon met reepjes kip, taugé, ei en gesneden peper)
- Creools: Pom (ovengerecht: gemalen tajer-knol en zout vlees), BB+R (zo beroemd dat er een lied over bestaat) bruine bonen met rijst.
- frisdrank = soft, Parbo = biermerk (zoals bij ons een pintje van Safir, mmm), sterke drank = Kasiri, Surinaamse rum en Whisky

Voila, dat was het zo wat... Volgende weekends gaan we proberen om wat trips te doen. Maar ik hou jullie op de hoogte!

Dikke zoen

cultuurverschillen

Op de infodag van VLIR en VVOB werd ons vaak verteld over de zogenaamde 'cultuurshock'. Als ik drie weken geleden in Suriname aan kwam vond ik die shock toch niet zo groot. Ondertussen drie weken later ben ik toch al in de confrontatie gekomen met cultuurverschillen en vooral ook met mezelf. Het is uit de kleine dingen dat ik kan vaststellen dat hier heel wat andere waarden en normen gehanteerd worden, zowel binnen als buiten het onderwijs.
Vaak stel ik vast dat leerkrachten louter voor het onderwijs kiezen om een centje bij te verdienen. Gelukkig kan ik vaststellen door de massale opkomst voor de trainingen van Progress, dat ze het niet allemaal enkel en alleen voor het geld doen, maar ook met hun hart. De lonen die de leerkrachten hier krijgen in het onderwijs, zijn ook niet te vergelijken met die van ons. Dat is ook de reden waarom leerkrachten na schooltijd onmiddellijk vertrekken naar hun ander werk. Hier wordt echt wel hard gewerkt om wat te verdienen en rond te komen.
Ik merk ook nog vaak dat de leerkracht nog centraal staat en dat leerlingen moeten luisteren en zwijgen, dat is pas respect hebben. Daarbij komt voor ons een aansluitend 'probleem'. Wij zullen activerende werkvormen integreren binnen het onderwijs, dit zijn werkvormen die vragen naar de mening van lln, die vragen om inbreng. Misschien zullen we hier op enige terughoudendheid stoten, maar alles bij elkaar ben ik ervan overtuigd, mits de juiste aanpak, dat zowel de leerkracht als de leerlingen achter deze werkvormen zullen staan.
Wij als blanken zijn het gewoon onze mening te geven, op een beleefde manier wel te verstaan, maar vaak kan ik afleiden uit de lichaamstaal of uit reacties van anderen, dat dit hier niet de gewoonte is en we daarom als brutaal aanzien worden. Ik heb hier echt wel al geleerd de dingen te relativeren en mijn verwachtingen niet te hoog te stellen, want de teleurstelling is dan altijd heel dichtbij. Kleine stapjes zijn vaak de beste en maken één groot geheel. Ik ben hier ook al 'tegen de lamp' gelopen, omdat dingen niet lopen zoals ik het had verwacht, maar dit leert me gewoon om af en toe ook wat water bij de wijn te doen.
Ik heb altijd gezegd, voor ik vertrok, dat ik dit doe als een verrijking van mijn opleiding, maar ook vooral om de confrontatie met mezelf aan te gaan. Ik ben hier toe gekomen in een compleet nieuwe omgeving, de grond onder mijn voeten was verdwenen, alle zekerheden waren weggevallen, maar tegelijk kon ik hier ook beginnen met 'een schone lei'. Ik heb al heel wat bijgeleerd, maar ik denk dat ik de helft nog niet ken van wat ik nog al heb geleerd of nog zal bijleren.
Ik ga in ieder geval de confrontatie niet uit de weg!
Gisteren heb ik iets heel moois onthouden uit de training "brood dat we delen smaakt beter."

dikke zoen

joepie we hebben onze klassen!

AAAAIII,

Vandaag zijn we nog een voormiddag gaan observeren op onze stageschool en we hebben de knoop kunnen doorhakken. We zullen onze werkvormen uitproberen in de klas 2C en 5A. De leerkrachten staan er echt voor open, ze willen echt wel vernieuwing.
Mijn grootste twijfels zijn nu ook meteen van de baan. Ik was wat bang dat de leerkrachten het idee zouden hebben dat wij hen eens les kwamen spellen, iets wat eigenlijk niet onze bedoeling is.
We hebben hen duidelijk kunnen maken dat het echt de bedoeling is dat we samen, met vallen en opstaan, tot iets komen waar zowel de leerkrachten als de leerlingen zich goed bij voelen. Dat we iets uitwerken, dat ze kunnen en willen blijven gebruiken en niet iets dat ze laten varen wanneer we weg zijn.
Er is al heel wat uitgewerkt op papier en het theoretische deel is voor een groot deel al achter de rug. Nu wordt het dus uitproberen in de klas. Ik kijk er echt naar uit om mijn ding te doen, samen dingen uit te proberen en vooral veel van elkaar te leren. Ik denk dat we een goede band kunnen opbouwen met de leerkrachten!
Vrijdag gaan we nog een dagje observeren, maar dan kunnen we ook even voor de klas staan. De directie heeft een vergadering gepland en er zijn dus een aantal klassen die niet voorzien zijn van een leerkracht. Vandaag kwamen ze ons dit zeggen. We waren wel even van streek en stelde de vraag of we dan iets moesten voorbereiden. maar de directrice wist ons te zeggen dat we 's morgens even met de lkr konden bespreken wat we moeten geven... :-s NO SPANN (gene stress)

Tot schrijfs
Dikke zoen

Zomaar

Katrien mist de berichtjes van haar ploegje!!!

Zondag 07 februari 2010

Hallo daar!

Amai, ik kan echt wel zeggen dat ik op onze trips echt de tijd van mijn leven beleef!
Net een verfrissende douche genomen en even aan het nagenieten van mijn dagje. Vanmorgen om 8uur zijn we samen met Marcel en de studenten richting Klaaskreek vertrokken, binnen het district Brokopondo. Daar hebben we samen met de bosnegers, de Marrons, het oude jaar feestelijk afgesloten. Feestelijk mag je wel letterlijk nemen.
Na een rit van ongeveer 2 uur, waar we onderweg even onze benen konden strekken in een tuin vol groenten en fruit zoals, lychee, bak-bananen, watermeloen, zuurzak,... kwamen we aan in Klaaskreek. Ik was meteen van slag als we het stadje binnen reden, maar wel in de positieve zin van het woord. Het was prachtig die begroeiing, charmante huisjes, bobbelige paden, oranje plassen en bovenal super vriendelijk mensen (die eerst wat afwachtend waren). Na even het dorpje te verkennen vanuit de bus, konden we een frisse duik nemen in de het water. Dat was echt wel welkom!!
Afgekoeld en helemaal opgefrist konden we onze weg naar het dorp voortzetten. Harde schoten klonken rond de oren, dit is een gebruik om de kwade geesten te verjagen.
In het dorp zelf heb ik mezelf tegoed gedaan aan een lekker kommetje bami met kip, vergezeld door rustige reggae muziek.
Midden in het dorp stond een band te spelen, voor een hele hoop enthousiaste mensen in feeststemming. Daar ontmoette ik Stefan, een lieve oude man, waarvan zijn wens voor het nieuwe jaar was "veel geluk en liefde voor m'n gezin".
Om het feest af te sluiten, trok een lange sliert kleurrijke en muzikale mensen naar een gezamenlijke plaats, waar nog eens even alle remmen los gingen!

Het was echt super en hopelijk kunnen nog heel veel van die dingen zien!

Dikke zoen X