vrijdag 19 februari 2010
opnieuw voor de klas
Eindelijk nog eens voor de klas (2de leerjaar en 5de leerjaar). Ik was wel wat zenuwachtig, vooral omdat ik de beginsituatie van de kinderen nog niet zo goed ken en moeilijk kan inschatten en omdat we een werkvorm zouden uitproberen die zowel de lk als de lln niet gewoon zijn. Ik heb een lesje rekenen gegeven. Normaal gezien is een les hier niet echt opgebouwd uit fasen, de lln komen binnen en noteren de oefening die aan bord staan in hun schrift en lossen deze individueel op.
Nu ben ik begonnen met een rekenverhaal en via dat verhaal ben ik tot een aantal sommen gekomen, op een speelse manier. Vervolgens hebben de lln hun oefeningen gemaakt en wie klaar was kreeg een rekenslang of een andere actieve werkvorm. Ik merkte onmiddellijk dat de klas wat drukker was en dat ze het nog niet zo gewoon zijn om deze werkvormen te hanteren. Daarom zijn we ook met een 'veilige' werkvorm begonnen. De lln die sneller klaar waren kregen nu ook oefeningen waardoor ze bezig bleven, daar waar ze anders zitten te niksen. De lk zullen we wel nog moeten overtuigen, ze vond het allemaal zeer leuk, maar heeft zelf niet actief meegedaan. Dat zal uiteindelijk wel de bedoeling zijn! Misschien kan ik haar overtuigen via de lln zelf. Argumenten aanhalen waarom de lln het leuker vinden en zo de overstap maken. Ze vond ook dat we er veel geld hadden ingestoken (wat ik echt wel begrijp, het kost veel geld en elke cent is van belang) maar beter 1 keer goed maken dan elk jaar opnieuw te moeten doen.
Vijfde leerjaar was echt super! Een klas vol kinderen die elk wat te vertellen hebben. Samen met hen hebben we een affiche ontworpen om huisvuilbranden tegen te gaan. Ik stond versteld van de creatieve geesten, gebruik van humor en de echte tekentalenten, dingen die de lln, ook bij ons, veel te weinig mogen en kunnen tonen. Onze les werd ook even onderbroken door een presentatie van een aantal kinderen en hun eigen talenten. Dit project gaat uit van het boekenfestival, waarbij de nadruk ligt op het aspect 'communicatie'. Ik heb kunnen genieten van twee Surinaamse meiden die een sterk verhaal naar voor brachten en een hippe rap-band van jongens die het feest deden los barsten. Echt knap werk! Dit zullen ze dit weekend presenteren als vertegenwoordigers van de Polanenschool.
Dikke zoen X
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
jaja ge wordt eeen echte schoolmistes. (of hoe schrijft ge dat?)
BeantwoordenVerwijderenamaj amaj ... da zal wel heel anders zijn dan hier in ons belgenlandje voor een klas staan.. Goe bezig hoor meid!
BeantwoordenVerwijderenJe hebt daar precies, naast de uitstapjes en dansles, toch ook al hard gewerkt.
BeantwoordenVerwijderenIk veronderstel dat je die reken- en taalkaarten zelf gemaakt hebt.
Ze zien er toch nog nieuw uit...
Aan de blije snoet van het meisje, vonden ze het toch wel leuk...
Amai, die banken zijn ook eens aan vervanging toe.
Daar trekken de kinderen toch wel eens hun kleren of huid aan stuk?!
Dan mogen wij hier zeker niet klagen met onze kapotte deksels van de lessenaars ...
Hopelijk konden de leerkrachten jouw werk appreciëren...
Dikke knuffel!
Hoi Dankjewel. Ja het is hier heel anders dan in ons Belgenlandje!
BeantwoordenVerwijderenJa An, die kaartjes hebben we zelf gemaakt en de lln waren echt enthousiast! Die banken ja... Het geld is hier het grootste probleem. Er zijn mooie werkboeken aanwezig, maar die worden eigenlijk niet gebruikt. lln schrijven die oefeningen over in een schriftje.
Het zou een goede leerschool zijn voor lkr die bij ons nog aan het zagen zijn!
Dikke knuffel
Hey An,
BeantwoordenVerwijderenKan jij nog eens de concrete data zeggen dat we met jullie meegaan op openluchtklassen?
Alvast bedankt!
Dikke zoen
Dag Katrien,
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat jullie nu ook echt kunnen 'lesgeven'. Verder lees ik dat jullie toch wel al veel hebben meegemaakt! Bij de andere studenten in Ecuador en Kameroen verloopt ook alles prima. Soms is het wel eens moeilijk, maar dat weegt waarschijnlijk niet op tegen alle positieve ervaringen...
Ik wens jullie nog het allerbeste en kijk uit naar verder nieuws!
Vele groeten,
Christel
Dag Mevrouw,
BeantwoordenVerwijderenHet is voor ons ook veel aangenamer nog eens les te mogen geven. Ik besef wel al dat drie maand echt kort is! Ik volg de blog van de Aurélie en Sara op de voet.
We hebben nog twee maand te gaan, maar het is voor mij al een enorme ervaring!
Groetjes,
Katrien