dinsdag 2 maart 2010

Wat een weekend

Helaas moet ik selecteren uit mijn foto's... en spijtig genoeg kan je geen geuren meegeven aan foto's via internet, want die waren talrijk aanwezig dit weekend.

Vrijdag rond 15u zouden we vertrekken richting Nickerie, om daar een Zouk (dit is een soort dans) weekend door te brengen, samen met onze salsa-groep. Maar we hadden het moeten weten, op z'n Surinaams zijn we met een uurtje vertraging toch vertrokken. In een overvolle bus, vol bagage en enthousiaste mensen gingen we een rit van 5 uur tegemoet. De temperatuur van 30°C kregen we er gratis bij :-s...
Het was al laat toen we aankwamen en werden onmiddellijk verwend met een lekker BBQ, nadien hebben we ons bedje opgezocht in een ruim guesthouse, want de volgende dag stond er ons heel wat te wachten. Zaterdag stonden we om 9uur al paraat om de workshops die verspreid waren over de hele dag te volgen. We konden proeven van salsa, zouk, zoemba,... en nog veel meer. Een frisse duik in het zwembad was welkom!
's avonds zijn we eerst een hapje gaan eten, even verfrissen en om 21uur begonnen de optredens van verschillende dansstijlen, gegeven door professionele dansers. Man, man,... die konden er wat van en ik moet nog véél leren!!! Ik was net zo fier dat ik geslaagd was voor mijn test 'basis salsa':-)... De avond werd afgesloten door een sfeervol dansfeest!
Zondag kwam de bus ons opnieuw halen en je raadt het al... opnieuw op z'n Surinaams een uurtje te laat. Maar ik heb de tijd ervoor goed benut en ik ben de zeedijk eens gaan opzoeken. Even had ik het idee weer in België te zijn... echt wel knap!! Het was een fijn Zouk-weekend, ik heb veel bijgeleerd over dans. Ik vond het wel wat jammer dat ik niet meer heb kunnen zien van de natuur, want Nickerie is echt wel een heel ander stukje Suriname!
Omstreeks 16 uur zijn we aangekomen in Paramaribo, snel naar huis, douchen en klaar staan om te vertrekken naar het toneel. De theatergroep 'on stage' bracht een stuk van Shakespeare 'Midzomernachtsdroom'. Ik had een luchtig, amateuristisch stuk verwacht, maar was ik blij verrast. Jonge, jonge, die konden er wat van... Die mensen hebben het acteren zo in hun bloed dat ze er niet eens moeite voor hoeven te doen. Echt knap werk! Nadien vlug in bed, want morgen stond weer een nieuwe dag voor de boeg

Maandag was het 1 maart, Nationale feestdag van de Hindoes 'Phagwa'... Dit kleurrijke feest is het lentefeest en wordt de overwinning van het goede op het kwade gevierd. Het holifeest kenmerkt zich door zang, dans en natuurlijk het strooien van gekleurd poeder, parfum of gekleurd water. Dit staat symbool van de in bloei staande natuur, het nieuwe leven en de energie van het lenteseizoen.
(spijtig dat ik jullie geen geurtjes kan opsturen bij de foto's, je kan het vergelijk met de de geur die je hebt als je van de janettenstoet komt ;-)
Om 8 uur 's morgens is Loes, een collega van op het werk, ons komen afhalen. We hebben samen met haar gekookt en nu weet ik hoeveel werk een roti wel niet is!!! Het was super om te zien met hoeveel liefde ze kookte. Met een gevulde maag kwam haar dochter ons afhalen om samen met haar vrienden en familie af te schuimen en het feest verder te vieren. En gevierd dat hebben we zeker gedaan! Onze witte T-shirt is nu niet meer te herkennen, maar die hangt nu te drogen en die zal ik meenemen als aandenken aan deze toch wel heel speciale dag!!!

Dikke zoenen X

3 opmerkingen:

  1. An De Schutter2 maart 2010 om 22:42

    Hoi Katrien,

    Na lang uitkijken is er eindelijk een berichtje uit Suriname.
    Kan 't geloven dat je nu pas over je avonturen schrijft. Je bent bijna nooit in je kamer...
    Gelijk heb je hoor. Leer Suriname maar supergoed kennen.
    Dat met die kleuren lijkt me wel superleuk.
    De douche achteraf zal minstens even fijn zijn geweest.
    Je ziet er alvast stralend kleurig uit...

    Goh zeg, als je terug bent kunnen we nu tijdens je fotoverhaal en dansles ook al lekker eten... (haha).
    Je leert vast nog wel een superlekker drankje maken...

    Ondertussen zit de match tegen de Speedy's erop.
    Helaas is Wezel haar wens niet uitgekomen.
    De 'aanvallen' vlogen ons om de oren...
    Die zie we gelukkig volgend jaar niet meer terug.

    Nu vlug naar school... Straks MDO... Dikke bees...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi An,

    Ja idd dat komt zeker en vast in orde!!!
    Dat jullie verloren hebben is op zich mss niet zo erg, maar de manier waarop maakt wel het verschil. Als jullie ervoor gevochten hebben ben ik al heel blij. Trouwens is steven nog verschenen op het toneel?

    Dikke zoen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Awel katrien,

    't is juist de manier waarop dat maakt dat we absoluut niet tevreden konden zijn met onze match dus.

    Steven wie?
    ;o)

    BeantwoordenVerwijderen